BILJKE BOGATE PROTEINIMA

U primarnoj biomasi, razlikuju se mahunaste biljke, koje se uglavnom koriste u neposrednoj ljudskoj ishrani, kao i druge vrste iz različitih familija (mahunaste biljke za lebleblije i soju, biljke složenih cvetova za suncokret, krstašice za uljanu repicu), koje imaju opšti naziv ,,uljarice,, zato što sadrže ulje, ali su i proteinske biljke, jer je ostatak u zrnu, posle ekstrakcije ulja, bogat proteinima.

Zrno uljane repice, dva puta je bogatije mastima nego proteinima, dok je zrno soje, dva puta bogatije proteinima nego mastima. Unošenje zrna uljarica neposredno u hranu stanovništva, veoma je značajno u svim državama, koje ne mogu da dođu do morskih proteina ili koje imaju slabu stočnu proizvodnju (Ruanda i Burundi – njihovo unošenje iznosi 45% od obroka u proteinima, Uganda – 25%, Haiti – 20%, Indija – 14%). Svetski godišnji prosek iznosi 10 kg/stanovniku i ne povećava se.

Grupa materija bogatih proteinima, namenjenih uglavnom stočnoj hrani i posredno ljudskoj hrani, od izuzetno je velikog geostrateškog značaja. Svetski godišnji prosek je skroman i iznosi 30 kg/stanovniku (prosek se povećava, ali potražnja još brže, posebno u azijskim državama u razvoju). Ova grupa materija je veoma koncentrisana – u četiri države (SAD, Brazil, Argentina i Kina – samo prve tri države intervenišu na tržištu, kao isporučioci). Jedan deo problema, rešiće se u prve tri države, daljim radom na razvoju proizvodnje – biotehnološkim ili hemijskim putem.